Σε πολλούς ανθρώπους επικρατεί μια ανισορροπία μεταξύ της προσωπικής και επαγγελματικής τους ζωής. Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους είναι η έλλειψη ορίων ανάμεσα σ’ αυτούς τους δυο τομείς της ζωής μας, με αποτέλεσμα η ενασχόληση μας με τον έναν τομέα να γίνεται συχνά εις βάρους του άλλου.
Σε πολλούς ανθρώπους επικρατεί μια ανισορροπία μεταξύ της προσωπικής και επαγγελματικής τους ζωής. Ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους είναι η έλλειψη ορίων ανάμεσα σ’ αυτούς τους δυο τομείς της ζωής μας, με αποτέλεσμα η ενασχόληση μας με τον έναν τομέα να γίνεται συχνά εις βάρους του άλλου. Επιπλέον δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη ένταση στους ανθρώπους τόσο οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες, που συχνά ταυτίζονται με την τελειομανία, (πχ Το σπίτι πρέπει να είναι πάντα πεντακάθαρο και τακτοποιημένο), όσο και οι πεποιθήσεις μας για κάποια θέματα (πχ Η δουλειά μου είναι πιο κουραστική από τη δική σου).
Πως μπορούμε λοιπόν να φέρουμε την ισορροπία στη ζωή μας;
- Απομακρύνω εμπόδια. Οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες καθώς και οι πεποιθήσεις/στερεότυπα που δεν μου ταιριάζουν με δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο. Χρειάζεται να έχω προσδοκίες που ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα και έχουν δημιουργηθεί αφού έχω εξετάσει τις δυνατότητες που έχω. Επιπλέον στερεοτυπικές αντιλήψεις όπως αυτές που καλλιεργούν οι καθημερινές τηλεοπτικές σειρές (πχ Ένα εξαιρετικά πλούσιο πρωινό κάθε πρωί στο τραπέζι μου) δεν θα πραγματοποιηθούν και θα με γεμίσουν απογοήτευση.
- Σαφή όρια ανάμεσα στη δουλειά και την προσωπική μου ζωή. Προσπαθώ να αποφορτιστώ πριν περάσω από το ένα στο άλλο και να εστιάζω την προσοχή μου σ’ αυτό που κάνω εκείνη τη στιγμή, όχι πριν ή μετά από αυτό. Εάν χρειαστεί να δουλέψω στο σπίτι ή να ασχοληθώ με κάποιο προσωπικό θέμα όταν είμαι στη δουλειά είναι σημαντικό να βάλω χρονικό όριο σ’ αυτό για να μπορώ να ελέγξω.
- Κατανοώ πώς διαχειρίζομαι το χρόνο μου. Σημειώνω ποιές είναι όλες οι εβδομαδιαίες δραστηριότητές μου, επαγγελματικές και προσωπικές. Αποφασίζω τι είναι απαραίτητο και τι μου δίνει περισσότερη ικανοποίηση. Αφού δω τις υποχρεώσεις μου και τις αξιολογήσω θα μπορέσω να βάλω προτεραιότητες. Είναι σημαντικό να θυμάμαι ότι οι προτεραιότητες αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες και τη φάση ζωής του κάθε ανθρώπου.
- Αξιολογώ τα θέλω μου. Εκτός από τις υποχρεώσεις είναι σημαντικό να δω εγώ τι θέλω τη δεδομένη στιγμή. Πολλές φορές οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται ότι θέλουν να δουλεύουν αρκετά ή ότι θέλουν να κάνουν μόνοι τους κάποια πράγματα στο σπίτι. Αντλούν ικανοποίηση από αυτό και είναι σημαντικό να το εξετάσουν.
- Επικοινωνία με τους γύρω μου. Χρειάζεται να μάθω να επικοινωνώ τα συναισθήματα, τις ανάγκες και τις δυσκολίες μου. Θα με διευκολύνει πολύ το να ζητήσω τη βοήθεια των άλλων όταν δεν μπορώ μόνος/η μου. Για παράδειγμα θα μπορούσε ο/η σύντροφός/η μου να αναλάβει περισσότερες υποχρεώσεις από εμένα στο σπίτι, εάν για κάποιο διάστημα έχω πιεστεί στη δουλειά. Αντίστοιχα κάποιος συνάδελφος ή και προϊστάμενος θα μπορούσε να με διευκολύνει στις υποχρεώσεις μου. Όμως αν όλα αυτά δεν τα ζητήσω δεν θα μπορέσουν να συμβούν, γιατί οι άλλοι δεν μπορούν να ξέρουν τι χρειάζομαι και πότε.
- Βάζω στη ζωή μου μικρές χαρές. Είναι σημαντικό να δίνω βάσει και αξία σε καθημερινά πράγματα, όπως ένα φλιτζάνι καφέ ή μια όμορφη συζήτηση. Δεν χρειάζεται να αποκλείω τελείως από την ημέρα μου άλλες δραστηριότητες, όπως «μικρά πράγματα» που έχουν προσωπικό νόημα. Για παράδειγμα να συναντηθώ με φίλους μετά τη δουλειά ή ακόμα να καθίσω με συναδέλφους να συζητήσουμε μόλις σχολάσουμε.
Είναι σημαντικό να αποδεχτούμε ότι η απόλυτη ισορροπία ίσως να μην είναι εφικτή κάθε στιγμή και ότι συχνά υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες που την εμποδίζουν. Όμως είναι εξίσου σημαντικό να αναζητήσουμε αυτή την ισορροπία σε όσο μεγαλύτερο βαθμό μπορούμε την δεδομένη χρονική περίοδο της ζωής μας και να επιδιώκουμε να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου.